Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2009

Θάλασσα

Η θάλασσα! Η απόλυτη θηλυκή ύπαρξη! Πάντα με γοήτευε και με ταξίδευε, ακόμα κι όταν πατούσα γερά τα πόδια μου στη στεριά.Για ένα από τα πράματα που αισθάνομαι ευλογημένη, είναι που ζω σε παραλιακή πόλη. Και που ο χώρος εργασίας μου βρίσκεται ακριβώς απέναντι της. Και τη ρεμβάζω!Και την ακούω! Και την μυρίζομαι! Και την γεύομαι!...και με υπενθυμίζει καθημερινά πως υπάρχει πάντοτε ελπίδα διαφηγής. Και με προειδοποιεί για τις απότομες αλλαγές του καιρού...και όχι μόνο!

Λέγεται πως οι διαθέσεις του καιρού και η ηλεκτρική φόρτηση της ατμόσφαιρας συχνά επηρεάζουν την ανθρώπινη διάθεση. Επίσης λέγεται πως με την έναρξη της κλιμακτηρίου κάτι γίνεται με τις ορμόνες, έτσι που ο καημένος ο οργανισμός...χάνει τον μπούσουλα.
Ακόμα λέγεται πως τις ενέργειες μας τις καθοδηγεί ενίοτε η...προηγούμενη ενσάρκωση μας. Το κάρμα μας. Οι οφειλές μας.

Τι από αυτά ισχύει; Εγώ δεν γνωρίζω. Εκείνο όμως που γνωρίζω είναι πως "ουδέν κακό αμιγές καλού." Ή όπως λένε και οι Εγγλέζοι: "I have some bad news and some good news." Τι σχέση έχει τώρα αυτό; Ε! κάποια σχέση θα έχει. Υπομονή!!

3 σχόλια:

  1. Η θάλασσα είναι σαν την ψυχή μας. Ήσυχη μπορείς τη βρεις γαληνεμένη όμως ποτέ. Καλή αρχή.

    Παντελής Μάκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κι εγώ τη λατρεύω τη θάλασσα Μάρλεν. Κάθε πρωί εδώ και 8 χρόνια, πριν ακόμα χαράξει το φως, κολυμπώ στα σκοτεινά αλλά φιλόξενα νερά της και παίρνω δύναμη. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία στο μπλοκ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευχαριστώ Παντελή. Πόσο πολύ συμφωνώ με το σχόλιο σου!

    Νικόλα, ζηλέυω που μπορείς και κολυμπάς κάθε πρωί. Εγώ μου φαίνεται πως απολαμβάνω το κολύμπι μόνο το καλοκαίρι.Αλλά την έχω τη θάλασσα πάντα στο νου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή