Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Οι ταμπέλες μας.

Στη πόλη μας φημιζόμαστε για πολλά πράγματα: Για τους δήμαρχους μας, για τον τουρισμό μας,τους άφθονους χώρους στάθμευσης, την μαρίνα μας -που κάποτε θα γίνει- το πανεπιστήμιο μας -που κάποτε θα γίνει-αλλά και για άλλα. Όπως για την λεωφόρο μας, τη γιορτή του κρασιού, τα καρναβάλια, τη θάλασσα μας, τις μπόμπες μας( φτιάχνει κάτι μπόμπες ο κύριος Θεόδωρος! άλλο πράμα! Να γλείφεις και τα δάκτυλα...Γυρίζει στους δρόμους και φωνάζει: "Μπόμπες τζαι καράολοοο..."...Τώρα γιατί ενοχλούνται οι Λευκωσιάτες με τις μπόμπες μας δεν κατάλαβα μα είναι άλλο θέμα αυτό.)
Για να επανέλθουμε όμως στο προκείμενο φημιζόμαστε και για κάτι άλλο: Για τις ταμπέλλες μας! Έχουμε μεγάλη συλλογή. Τόσες πολλές που τύτφλα να 'χει το Λος- Άντζελες. Και ...σε όλες τις γλώσσες. Θες Αραβικές, θες Αγγλικές, Ρωσικές; Φιλιπινέζικες; Σρι-Λανκέζικες; Ε! μέσα-μέσα έχουμε και καμιά Ελληνική, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Είναι ένα είδος μανίας και αυτό. Πως άλλοι πάσχουν από πυρομανία; Κλεπτομανία; Και διάφορα άλλα; Ε ! εμείς πάσχουμε από ταμπελομανία. Και είναι τόσος ο ζήλος μας που ταμπελλώνουμε όχι μόνο κτήρια και επιχειρήσεις μα ακόμα και ανθρώπους. Ο Κωστής ο ζήζηρος. Ο Παυλής ο Σέρτης.Ο Νίκος ο τάππος. Ο Πέτρος ο Μαγκάιβερ και παει...

Έτσι για να μην χαθεί η παράδοση φροντίζουμε από πολύ νωρίς να εμφυτεύσουμε στα παιδιά μας την συνήθεια μας αυτή, που παραλάβαμε σαν παρακαταθήκη από τους γηραιότερους. Και εκείνα μας το ανταποδίδουν με διάφορα επίθετα που μας τα κολλούν για να μας δείξουν πως...το πιασαν το νόημα.
Είμαστε τελικά οι πρώτοι ταμπελογράφοι. Μπράβο μας!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου