Άρπαξε την χαρά της πλάσης μέσα από τα ανθισμένα δέντρα.
Αποτύπωσε την μελωδία του γάργαρου νερού σαν πέφτει από ψηλά και ρέει και κυλά και μεταμορφώνεται σε ρυάκι.
Πρόσθεσε χρώμα από τα ξαναμμένα μάγουλα των παιδιών στις αλάνες.
Πήρε το μοναδικό άρωμα του εκατόφυλλου ρόδου κάτω απ’ την πανσέληνο και τα βάφτισε στο πορτοκαλί αντιφέγγισμα του νερού, μέσα στην νυχτερινή του νηνεμία.
Μετέφρασε σε ήχο την κυματώδη ανάλαφρη κίνηση της θάλασσας...και τραγούδησε χαρμόσυνα το λα.
"Λα,λα,λα,λαααα."
Ακριβώς δίπλα από το σολ. Κι η ψυχή αναδιπλώθηκε!
Θάνατος στα σύννεφα
Πριν από 2 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου