ΠΟΥ ΄ΝΑΙ ΚΡΥΜΕΝΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;

Το παζλ που συνθέτει τη ζωή μας. Μικρές καθημερινές στιγμές που μεγεθύνονται στο μικρόκοσμο μας και καταφέρνουν να γίνουν η πραγματικότητα μας. Που μας ανοίγουν ορίζοντες απασχόλησης και καριέρας και που καταφέρνουν να μας γεμίζουν τη σκέψη,και τη νόηση μας,έτσι που κρατούν τα μάτια μας κλειστά σε άλλους ορίζοντες...Ίσως...ίσως πιο ουσιαστικούς. Τους ορίζοντες της πραγματικής αλήθειας.

Που να ‘ναι κρυμμένη άραγε η αλήθεια; Στο χτες; Στο σήμερα; Στο αύριο;

Είναι πολύ όμορφο να ψάχνεται κανείς. Από που ήρθαμε; Που πάμε; Ποιος είναι τάχα ο σκοπός της ύπαρξης μας στο μάταιο τούτο κόσμο;
Πολύ συχνά με πιάνουν οι μεταφυσικές ανησυχίες μου. Θυμάστε τότε που λέγαμε για τις συμπτώσεις;Τελικά φαίνεται πως η Ανατολική φιλοσοφία ασκεί κάποια γοητεία επάνω μου! Που η Δυτικές μου επιρροές αναιρούν. Αυτό όμως δεν συμβαίνει νομίζω μόνο σε μένα. Ένα αλαλούμ παρόμοιο επιδρά και στις μουσικές ανησυχίες των μουσουργών μας καθώς και των ακροατών τους.
Τι να σου κάνει και ο έρημος τούτος τόπος; Εδώ που βρέθηκε, αυτή είναι η μοίρα του: Να ζει στη συνεχή σύγχυση. Φιλοσοφιών, ιδεών, μουσικών, αρχιτεκτονικών επιρροών, ηθών και εθίμων...Α! Και μην ξεχάσω και πνευματικών αναζητήσεων.

Η σημερινή σύγχυση ξεκινά με τον Σάκη μας και την ξαφνική επίσκεψη του στο γραφείο εν ώρα σχολείου:
- Σάκη μου...τι έγινε; Γιατί εν είσαι σχολείο; Έπαθες τίποτε;
- Μεν μου πεις πως έκαμες κοπάνα!
- Όι παπά. Ούλλο στο κακό πάει ο νους σου. Εζαλίζουμουν λλίο...τζαι εζήτησα άδεια να φυω.
- Εζαλίσεσουν αγάπη μου; τι έσιεις;
-Τίποτε...επέρασε μου τωρά.
- Σώτο να πεταχτώ να πάρω το μωρό στο γιατρό.

Που να φανταστούμε τον πραγματικό λόγο της απουσίας του Σάκη μας από το σχολείο! Εκείνη την μέρα είμαστε απασχολημένοι με πιο...πνευματικού ύψους θέματα. Τι; Θα δείτε. Κάντε λίγο υπομονή.

- Είσαι καλά ρε; Που να πω έτσι πράμα του παπά μου; Όι...είπα τους πως ήμουν λλίον άρρωστος για αυτό εσχόλασα.
- Α! Εγώ είπα την αλήθκεια φίλε μου. Σαν την αλήθκεια εν έσιει όπως λεει ο παππούς μου..
-... μα τι να πω; ...πως με αποβάλαν από το σχολέιο; ...αποκλείεται! Ούτε να το σκεφτείς...

Η σύγχυση συνεχίζει με τον αγαπημένο μου αδελφό. Σας έχω μιλήσει για αυτόν; Όχι; Απαράδεκτο! Είναι πιλότος και συχνά πετά στα σύννεφα. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.

- Ξέρετε εν σας είπα την τελευταία φορά που επήα Ινδία επισκέφτηκα κάποιον που κάνει αναδρομές.
- Αλήθεια; Α εν πολλά ενδιαφέρον! Για πες!
- Αναδρομές; Τι αναδρομές;
-Στο παρελθόν.

Αφού λοιπόν μας ανάλυσε πως ο άνθρωπος έρχεται σε τούτο κόσμο ξανά και ξανά αλλάζοντας σώμα- ή περίβλημα κατά το πιο επιστημονικό,ο Σώτος μου που περιγελά τις Ανατολίτικες φιλοσοφίες, τον πλάκωσε στις απορίες έτσι για να του την σπάσει

- Ο.Κ! έχω όμως μιαν απορία. Πως μπορεί να είσαι εσύ τζαι να μεν είσαι; Διότι αν εν άλλο σώμα .... εν σαν να μεν είσαι εσύ! Εγώ τον εαυτό μου έτσι τον αντιλαμβάνομαι. Με το σώμα του.
- Εν το περιεχόμενο Σώτο μου που εσιει σημασία. Όι το περίβλημα...
-Εν τζαι το περίβλημα! Άγγελε μου!
- Εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω τούτο! Δηλαδή έχουμε και μόνιμη και περιστασιακή ύπαρξη; Τέλος πάντων. Πε μου όμως, με το σώμα της Έφης τι θα γίνει;
- Το περίβλημα εννοείς.
- Ναι...το περίβλημα.
- Έφη, έτσι τζαι έντζισε άλλος πάνω στο...στο...στο... περίβλημα σου, έσσισα τον! ...τζαι για να έχουμε καλό ρώτημα...είδες τζαι κανένα Ιωνάθαν τζει που επήες;

Κι όταν η πνευματικού επιπέδου συζήτηση άναψε για τα καλά μπήκε ο Νικόλας μας με τις δικές του απορίες:
-Τον Σάκη αποβάλαν τον σήμερα που το σχολείο...άκουσα που εμιλούσε στο τηλέφωνο με το Μάκη...Εννά έχει άλλο σώμα τωρά;
- Ένα λεπτό! Τι είπες; Αποβάλαν τον που το σχολείο; Ψάχνεις για εμπειρίες σε άλλες σου ζωές κουνιάδε έτσι; Με τούτες τι θα γίνει; Με τούτες! Τώρα να δείτε τι θα γίνει. Σε τούτη την ενσάρκωση εννοείται!

Ποιου να βρίσκεται τελικά η αλήθεια που με τόσο ζήλο τη ψάχνουμε; Που να είναι κρυμμένη; Στο μακρινό παρελθόν; Στο άμεσο μέλλον; Στο παρών; Ή κάτω από τη μύτη μας;